قتی ذوالجناح، اسب امام حسین علیه السلام، از کنار بدن گلگون صاحبششیهه‌زنان به سوی خیمه‌های حرم حسینی آمد، حضرت زینب علیها سلام به امکلثوم رو کرد و گفت:«این اسب برادرم حسین علیه السلام است که به طرف خیمهمی‌آید. شاید آب آورده باشد.»
ام کلثوم سراسیمه از خیمه بیرون آمد و ناگاه دید اسب آمده ولی صاحبشهمراهش نیست. دست بر سر زد و چادر خود را پاره کرد و فریاد زد :« قُتلوالله الحسین! به خدا حسین کشته شد!»
زینب با شنیدن این حرف، صدا به گریه بلند کرد و مرثیه سرایی آغاز نمود.
لحظه ارتحال امام و انتقال بار سنگین امامت به وصّی او، با تحولاتمعنوی عمیقی در روح آن وصّی همراه است که با این تحولات، علم امامت بهامام بعد منتقل می‌شود. حضرت سجاد علیه السلام نیز بر این اساس، زمانی کهبار امامت را بر دوش خود احساس کرد، دریافت که پدرش به شهادت رسیده است،اما به دلیل شدت بیماری، در آن لحظه، کاری جز گریه در بستر از او ساختهنبوده است.



:: بازدید از این مطلب : 509

|

امتیاز مطلب : 217

|

تعداد امتیازدهندگان : 52

|

مجموع امتیاز : 52